Ik zat al te wachten op Het Moment Dat Rob Zou Gaan Zingen, en daar dan een heel gedoe van zou maken, en jawel.... Hij zingt in steenkolen Engels, en zij krijgt tranen in haar ogen. Niet van verliefde emotie, maar omdat ze eindelijk door heeft dat ze toch wel eerlijk naar hem moet zijn en hem niet nog langer aan 't lijntje moet houden. Werd weleens tijd. Ze heeft zich de hele city trip laten kussen (niet van harte, maar toch), hij had het idee dat er stapjes werden gezet, maar zij had de rem er nog vol op staan. Toch wel sneu voor hem, ook dat hij het totaal niet aangevoeld heeft dat 't niet de goede kant op ging.
Ik hoop dat ze later in het gesprek, wat wij dus niet hebben gezien, wel wat duidelijker is geweest, want ze bleef maar een beetje vaag vond ik. Zijn laatste wanhoopskreet 'maar jij hebt op mij geschreven' bleek ook niet genoeg.